زل :- سراینده  جعفر  ناظم رعایاا

ی آنکه زپیدایی در چشم نمی آیی
گر دیده نمی بیند ,شادم که دلی دارم
از بخت بلند دل با آنهمه بهروزی
از چشم جهان بینان,پیوسته تو پنهانی
جانا بتو ارزانی این خانه که در آنی
گفتم که رهی یابم در خلوت دل اما
در دل که صفا باشد, آن عرش خداباشد
مملوکی وخرسندی ,ملک است وخداوندی
هرکس که تورا بشناخت او از دگران ببرید
بیگانه کجا داند در خانه چه پنهانست
ماراست بس این باور از رهگذر ایام
هرکس گذراند عمر با شیوه دلخواهی ناظم!

 حالیست شگفت انگیز پنهانی وپیدایی

آن هم سر وکارش هست با زلف دل آرایی
قربان دلم گردم و آن رتبه والایی
در بینش حقجویان همواره تو پیدایی
یارب نرسد آنی, کز خانه برون آیی
دیدم که ترا خوشتر در خلوت تنهایی
رای آنچه تو میدانی حکم آنچه تو فرمایی
قولیست که بر آنیم,عهدیست که می پایی
در عالم عشاقی ,با حالت شیدایی
ماییم که میدانیم گنج است و نهان جایی
این نکته که امروز است پیوسته به فردایی
به غزلخوانی ,طوطی به شکر خایی