در همکاری باناظم سرا
بنده به علت چگونگی بعضی مطالبی که معمولا گاهگاهی در این سایت منتشر میشود از همکاری با آن کناره گرفتم زیرا معتقدم که :-
1-ما که دعوی مسلمانی می‌کنیم اگر نمی‌توانیم برای تقویت دین اسلام قدمی برداریم دست‌کم نباید خود به حریم آن‌آسیب برسانیم. این درست است که بسیاری هستند که دین را دست‌مایه اغراض پلید خود قرار داده اند لیکن ما نباید گناه آنان را نارسایی دین بشماریم و گمان کنیم که چون بنام دین چنین وچنان میشود پس دین غیر قابل احترام و پیروی میشود بلکه خود باید در جستجوی حقیقت باشیم -زیرا اگر فرضا تمام جهانیان نیز منکر وجود حقیقت باشند هر مسلمانی باید شخصابه جستجوی خود ادامه دهدبه این امید که حقیقت را ببابدوبا آن آشنا شودوطرح الفت در اندازد.
2-فرهنگ کشور ما در ادب و فرهنگ جهانی مقامی شامخ و باشکوه دارد -پس اگر به ادبیات علاقمندیم نخست باید پایگاه و استوانه های فرهنگی وادبی خود را بشناسیم و محترم بداریم و اگر نمی‌توانیم گردوغبار از روی آنها بزدائیم باری به این منظور که ناممان در جایی ثبت یا بر زبانی رانده شود پیرامون آنها گردوغبار برپانکنیم . بخصوص که نان گران خوردن و حرف کم ارزش گفتن و نوشتن خردمندانه نمی‌باشد. 3-بنام کمک به تقویت و توسعه ادبیات سنتی شعر و نثر نوشتن بدون شناخت قواعد فرهنگی ادبی آنها نیز اتلاف وقت خود و دیگران است و اگر به نام ادبیات نو باشد باید هرموضوعی دارای محتوای نکات و مفاهیم نو و جذاب و ابتکاری خردمندانه باشد نه به بهانه نوآوری به بیهوده گویی پرداخته شود. .
4-بعضی گمان می‌کنند که هرچه می‌نویسند در تناسب با سده یا لنجان کمک به توسعه فرهنگ محل است که این کوته فکری است در حالی که شعاع دید باید از مرزهای منطقه و کشور بگذرد و جهان را بنگرد و با وسعت دید جهانی بیندیشد و باور کند که اکثریت کسانی که جهانی شده اند یا به منطقه و کشور و میهن خدمت یاخدماتی انجام داده اند از دهات و قصبات کوچک برخاسته اند.
، 5-اگر ما خدا را -دین را –میهن را- قوانین و نظامات را -آداب و سنن را -فرهنگ ادبیات را - وووونشناسیم حق نداریم همه را و یا یکی از آنها را به نام آزاداندیشی مردود بدانیم و نو اورانه و خودخواهانه و غیرمسئولانه شعر بگوییم پانثربنویسیم ویا درخصوص آنها ابراز عقیده کنیم و خودمان که چیزی را قبول نداریم منتظر باشیم که دیگران گفتار و کردار بی پایه ما را ببوسد و روی چشم بگذارند .
6-گاهی کسانی به منظوری خاص ,مطالبی کهنه و مرد ه و یا کم‌اهمیت ونا مستندرا بدون در نظر گرفتن جنبه‌های منفی و حساسیت برانگیز آنها مطرح می‌کنند که مورد نفد وبا اعتراض کسانی دیگر قرار می‌گیرد و انتقادها و اعتراض‌هاوبگو مگوهای کینه توزانه وهتاکیهای بدون رعایت حرمت انسانی شروع میشود و به کشمکش حتی اهانت و فحاشی متقابل طرفین می‌انجامد و متاسفانه منتشر هم می‌گردد ونقد وآزادی عقیده و بیان پنداشته میشود که بر این‌جانب مجهول است که چرا باید هر که هرچه را گفت و نوشت منتشر شود و هزینه هاو مسئولیتش را ناشر تحمل کند وفحش‌هایش را نوش جان نماید وبحساب آزادی عقیده وبیان بگذارد؟.
خلاصتاً با توجه به موارد مذکور و نا مذکور , اگر در ساختار ناظم سرا نوسازی لازم انجام شود وپس ازآ ن کیفیت فدای کمیت نشود این بنده نیز در حد توان همکاریهای خود را مجدداً آغاز خواهم کرد .