نقدی بر افدامی در امور پزشگی

نویسنده - جعفر ناظم رعایا

چرا از میان تمام حرفه ها و تخصصهای مربوط به مدنیت و تامین سلامت ورفاه اجتماعی تنها دخالت در امور پزشگی جرم است وهرگس اگرمثلا مصرف فلان گیاه دارویی را برای بیماری سفارش کرد دخالت ناروا در امور پزشگی شناختته میشود وهو وجنجال براه می افتد وای بسا که به محاکمه وجرم وجریمه وزتدان کشیده شود اما دخالت در امور مهندسی ومعماری وتولیدات غذایی توسط غیر متخصصانی مانند بنایان ومعماران وکم سواد و بیسواد در مراکز بزرگ .کوچک وحتی در دهات وراهها آزادانه انجام میشود وآنچنانکه در همین امسال دیدیم و می بینیم که سیلابها چه بلاهایی به سر مردم ودهات وشهرها یی آوردند که غیر فنی وعلمی و استندارد ایحاد شده اند واز این بابت دربرابر آن همه خسارات جانی ومالی از کسی و سازمانی کمترین اعتراضی شنیده نشد ومصداق یک بام و دو هوایی محقق گردید ! چرا ؟ زیرا …… مگر بوعلی سینا که به یمن وجود آفتخار آفرینش هزاران دانشگاه آفرید ه شداز همین دانشگاههای امروزی جواز طبابت گرفته بود؟ مگر هم اکنون کشور ما که در راه تجدید حیات طب سنتی که اساس آن گیاه داروییست گام بر میدارد میخواهد شیمی دارویی را در آن توسعه دهد؟ مگر هم اکنون بخش عمده ترکیبات داروهای متداول گیاهی نیست؟ مگرممکن نیست هم اکنون نیز مانند گذشته کسانی به خواص جدیدی از گیاهانی آگاه شوند تا منصفانه مورد تحقیق سزاوار قرار گیرند وبه گنجینه افتخارات ملی افزوده شوند؟ مگر نمیشود این قبیل اشخاص مدعی دانیستنیهایی را محترمانه وطبق قانون از کار ممنوع کرد ودر عین حال بعضی اشخاص لایق را واداشت نوع مدعای آنانرا بررسی نمایند شاید به نکات قابل توجهی دست یابند که به درد بخور باشند ؟ وووو