پس ما بايد به عنوان يك ملّت يا يك نظام در محدوده كشور خود براي خود برنامه و اهدافي داشته باشيم و براي اجراي برنامه‌ها و رسيدن به اهداف ملّي استعدادها و توانائيهاي خود را در نظام و گستره ملّي خود و نيز جايگاه خود را در سطح جهاني بشناسيم و تثبيت و تقويت نمائيم - ونيز هرگونه كه هر سلول يا هر عضوي از يك بدن نسبت به سلولها يا اعضاي ديگر، مسئوليتها و وظايف و حقوقي دارد، يك اجتماع يا يك ملّت نيز در ظرف جامعه انساني تكاليف و مسئوليتها و متقابلا خواسته‌ها و حقوقي دارد كه بايد از طرفين مراعات شود و اين داد و ستدها كه "تغذيه متقابل"feed louck "ناميده ميشود با برقراري و حفظ رابطه و تماس قابل اعمال و دست يابي است، در ظرف جهاني همينگونه است كه بايد به قراري و حفظ رابطه پرداخت و بهره رسانيد و بهره‌مند شد، يعني حّق جوامع جهاني را اداء كرد و حّق خويش را مطالبه نمود .
با اين بيان منظور و هدف از طرح گفتگوي تمدنها ميشود :برقراري و حفظ و استمرار رابطه با جوامع متمدّن بمنظور بهره رساني بهره‌گيري،و قريباًبه چرائي و چوني چندي (كم و كيف) آن ميپردازيم .
پس اوّل بايد خود را از نظر مليّت و نظام و نيز جايگاه خود را در سطح جهاني بشناسيم تا معلوم بداريم كه آيا بايد در همين وضع و موقعيتي كه هستيم خوشنود باشيم و بسنده كنيم يا بايد اهداف عالي‌تري را در نظر بگيريم كه لزوماً بايد براي دستيابي به آنها برنامه ريزي كنيم و آماده شويم ؟ما با اندكي تأمل ميتوانيم از امكانات و استعدادهاي خود براي شناسايي خويشتن خويش و ارائه به ديگران فراهم نمائيم :-
1ـ ملّتي هستيم متّكي بر يك تمدن چند هزار ساله و بعد از مصر دوّمين بنيانگذار تمدّن در سطح جهاني كه آثار ثابت آن در سراسر آسيا و در بخشي از اروپا و آفريقا و آثار هنري و اسناد مكتوب و الواح و سنگ نوشته هاي آن موزه‌هاي شرق و غرب را غنا بخشيده و قابل ارائه است .
2ـ آثار علمي و فلسفي مكتوب كشور ما پس از چيره شدن اسكندر مقدوني (كه نتيجه خيانت دو نفر از افسران ارتش ايران به دارا داريوش سوّم بود)بر ايران همراه با خزائن عظيم اين كشور به روم انتقال يافت و توسّط فلاسفه و دانشمنداني مانند اپيكور، ارسطو افلاطون، سقراط، تالس و دانشمندان ديگر ترجمه و تدريس شد و مورد استفاده قرار گرفت و موجب اشعه و تقويت دانش و فلسفه و تمدّن روم شد كه عمدتاً اساس تمدّن فعلي جهان بخصوص تمدّن غرب بر آن بنا شده است.( اين موضوع از نظر تاريخ نويسان و باستان شناسان مكتوم مانده است)(1)
3ـ پس از ظهور اسلام و گرويدن ايران به اين آئين آسماني و گسترش آن در دنياي متمدّن آن زمان، ايران در ايجاد تمدّن اسلامي كه آن هم نقش بسيار مهمّي در تمدّن جهاني فعلي دارد، سهمي غير قابل انكار دارد. (رجوع فرمائيد با كتاب خدمات متقابل اسلام و ايران بقلم شهيد مطهري )
4ـ فلسفه و ادب و عرفان و هنر ايران آنچنان اثري درخشان در علوم و فنون و ادبيات و حكمت جهاني دارد كه هيچ دانشمند منصفي منكر آن نميباشد .
5 ـ اگر وسعت خشكيهاي زمين را 138 ميليون كيلومتر مربّع بدانيم ، هم اكنون تقريباً 841 سطح مسكون زمين زير پرچم جمهوري اسلامي ايران قرار دارد، و اگر بيشتر نگوئيم، بهمين نسبت يعني 841 ذخاير طبيعي زمين متعلّق به ايران است كه به انحاء گوناگون بصورت توليدات صنعتي، نيمه صنعتي و خام، مردم ساير نقاط جهان نيز از آن بهره‌مند ميشوند .
6ـ جمعيّت فعلي ايران در حدود 65 مليون نفر، يعني اين هم معادل 841 كل‌ّ جمعيت فعلي است و از اين بابت نيز ايران حق دارد در تصميم گيريهاي مربوط به امور كلّي جهان يك رأي در برابر 84 رأي در مجامع بين المللي داشته باشد.
7ـ بشرح موارد مذكور ايران از بزرگترين تمدن سازان جهان و مبتكران و بنيانگزاران علم و فلسفه و ادب و عرفان و هنر است كه جهانيان از آن بحّد وفور بهره‌مند شده‌اند ولذا متقابلا حق دارد در حّد لازم از علوم و فنون و هنر و صنعت بطور كلّي تمدن در اصطلاح معروف و جهاني آن بهره‌مند شود ،و لذا عرفاً و اخلاقاً كسي حق ندارد از بهره‌مند شدن ايران از علوم و فنون و تكنولوژي زمان جلوگيري نمايد.
8 ـ نظام انقلابي / اسلامي ايران در مجامع بين الملل بطور كلّي و توسط كشورها بصورت انفرادي (به استثناي يكي دو كشور) برسميّت شناخته شده است و لذا ايران قانوناً حق دارد با زبان ديني خود در مجامع بين المللي به مذاكره بنشيند و آراء مربوط به مقرّرات و مصوبات را در مواردي كه مخالف شرايع و مقرّرات دين اسلام و اجراي مفاد آنها ميشود- مردود بشناسد .
9ـ ايران هم اكنون رياست سازمان سران كشورهاي اسلامي را كه نماينده بيش از 51 جمعيّت جهان ميباشد بر عهده دارد و لذا حق دارد در مجامع تصميم‌گيري بين المللي داراي اختيار وتو باشد و يا چنين حقي را برا ي سازمان سران اسلامي مطالبه نمايد .
بطور كلّي ايران به تمدّنها و نظامات بين المللي خدماتي انجام داده است و متقابلا نظامها و تمدنهاي فعلي جهان بايد دين خود را به ايران ارائه نمايد و هم اكنون نيز ايران بايد بنحو مخصوص به خود در قبال جهانيان خدمات و مسئوليتهايي را بعهده بگيرد و مقدمات اين كار را در گفتگوها فراهم نمايد .
آنچه فوقاً بيان داشتيم شخصيت و منش و جايگاه ايران در مجتمعات انساني جهاني ميباشد امّا ايران يك شخصيت و منش خصوصي نيز دارد كه نبايد از آن غافل بماند و يا كم توجّه باشد و يا آن را دست كم بگيرد و آن شخصيت ديني / الهي آن است كه هم با قبول اسلام آنرا در فطرت و نهاد خود نافذ كرده است و هم با انقلاب عظيم و شكوهمند اخير به تجديد ميثاق با خداوند خود و تقويت روح دين در فطرت خود پرداخت .بنابراين قرآن مجيد كه كلام خداوند و اساس نامه دين اسلام و نظام جمهوري اسلامي ايران است بايد در تمام امور حروف اوّل و آخر بزند و به عبارتي "فصل الخطاب "شناخته شود و يكي از اموري كه مورد توجّه و تدبير است موضوع گفتگوي تمدنها ميباشد و ميتوان در اين خصوص هدايت لازم را از قرآن كريم بدست آورد. امّا متأسفانه چنين نيست !
در نظامها رسم بر اين است كه اگر رهبري‌ها بمناسبتي سخناني ايراد كنند گروهي كارشناس و داراي اختيارات، اجتماع ميكنند و آن سخنان را مورد مداقّه قرار ميدهند و نكات اساسي آن را مشخص ميكنند و تفسير و تأويل مينمايند و نهايتاً بصورت مقرّرات لازم الاجراء به نهادي مربوطه اعلام ميدارند و اجراي مفاد آنها را پيگيري مينمايند. آيا در نظام ديني ما مسلمانان چنين شيوه‌اي متداول ميباشد كه مثلاً كارشناسان در انجمنهايي گرد آيند و اشارات و رهنمودهاي قرآن كريم را يك يك مورد تدّبر قرار دهند و موارد و نحوه اجراي آنها را مشخص و لازم الاجراء بنمايند و دنبال كنند ؟ صفحه بعد>>