SHAMAMEH.ORG

آفرينش

 بنام‌ پديد آور جسم‌ و جان‌
خدايي‌ كه‌ كون‌ و مكان‌ آفريد
قرين‌ جهاني‌ كه‌ باشد پديد
ببخشيد بر اصل‌ هستي‌ وجو
چو هست‌ آفريننده‌ تنهاي‌ فرد
 خداوند بخشنده مهربان‌
بدانگون‌ كه‌ تنها خدا را سزيد
جهاني‌ دگر ناپديد آفريد
دمركب‌ نمودش‌ ز غيب‌ و شهود
به‌ هستي‌ همه‌ خلق‌ را زوج‌ كرد

                  - س‌. 51، آ. 49

 كند خلق‌ را زوج‌ و جمع‌ آشكار
در اجزاي‌ هستي‌ ترازو نهاد
 كه‌ چيزي‌ نباشد چو پروردگار
تقابل‌ به‌ هر كفه او نهاد

            - س‌. 55، آ. 7 و 8

 هر آن‌ چيز، يكتا به‌ پندار ماست‌
هماندم‌ كه‌ نوع‌ بشر آفريد
 وجودش‌ به‌ چشم‌ حقيقت‌ دو تاست‌
يكي‌ زن‌ از آن‌ مرد بيرون‌ كشيد

         - س‌. 7، آ. 89

 ز جان‌ و ز تن‌ كرد تركيب‌ فرد
چنان‌ كرد پيوندشان‌ استوار
 مقابل‌ به‌ زنها بفرمود مرد
كه‌ از زوج‌ گردد بقا برقرار

             - س‌. 24، آ. 32

 دو بودن‌ نه‌ در نوع‌ فرمود و بس‌
هر آن‌ كس‌ كه‌ در شكل‌ ظاهر يكيست
از اندام‌، هر فرد، باشد دوگون
دو دست‌ و دو پا و دو چشم‌ و دو گوش‌
زبان‌، فك‌، گلو، ناي‌ ،اندام‌ هضم
دو بطن‌ است‌ در قلب‌، دو لپ‌
تو خود اي‌ عزيز حقيقت‌ شناس
نه‌ تنها كند جسمها را قرين‌
قرين‌ كرده‌ با جذبه‌ها انجذاب
ز خودداري‌ و سركشي‌، در سرشت‌
كند نخبه‌ها را ز بد برگزين
نه‌ دين‌ را كند در جهان‌ يكه‌ تاز
شب‌ و روز و تاريكي‌ و روشني‌
پيام‌ آوران‌ را و ابليسها
بياورد تا خلق‌ هر روزگار
نه‌ تنها دهد روشنايي‌ ز نور
برودت‌ در آغوش‌ ظلمت‌ نهاد
كند كار مثبت‌ ز منفي‌ به‌ ساز
ستمكش‌ كند با ستمگر قرين‌
اگر نيست‌ دلداده‌، دلدار نيست‌
ندارد در اين‌ عرصه كاينات‌
كند بود و نابودي‌ هر يكي
 كه‌ مشمول‌ آن‌ است‌ هر چيز و كس‌
‌ز نظم‌ دوتا بودن‌ آزاد نيست‌
‌چپ‌ و راست‌ هم‌ در درون‌ هم‌ برون‌
دو بيني‌ دو احساس‌ و ادراك‌ و هوش‌
‌رگان‌ رشته‌هاي‌ عصب‌ گوشت‌، عظم‌
به‌ مغزدوتا را يكي‌ كرده‌ كاريست‌ نغز
‌نگر هر چه‌ را هست‌، بر اين‌ قياس‌
كند معنويات‌ را، هم‌ چنين‌
‌عجين‌ كرد در نفس‌ بيدار، خواب‌
تعادل‌ نهاده‌ است‌ از نيك‌ و زشت‌
ز برخورد پيوسته كفر و دين‌
نه‌ از كفر سازد جهان‌ بي‌نياز
فرشته‌ صفاتي‌ و اهريمني‌
ستم‌ پيشگان‌ را و قدسيها
كند اسوه خويش‌ را اختيار
حرارت‌ هم‌ از نور سازد ظهور
روان‌ در نهاد طبيعت‌ نهاد
نشاند فرودي‌ كنار فراز
همان‌ گر نباشد نباشد هم‌ اين‌
فروشنده‌ نبود، خريدار نيست‌
ز شخصيت‌ خويش‌ چيزي‌ ثبات‌

                       ‌به‌ نابود و بودي‌ دگر متكي‌- س‌. 3، آ. 27

‌ز دو ذره توأمان‌ در بسيج‌
كه‌ پيرامنش‌ ذره‌هايي‌ جداست‌
‌دهد مركز ثابت‌ آتشين‌
ز منظومه‌ها كرده‌ است‌ آشكار
پراكندگاني‌ به‌ هم‌ بسته‌اند
‌نشاني‌ فرود از فرا دستي‌ است‌
‌گواهي‌ دهد آنكه‌ خالق‌ يكيست‌
‌به‌ چيزي‌ خداوند وابسته‌ نيست‌
‌سر آغاز و فرجام‌ كار جهان‌
جهان‌ نيست‌ همچون‌ جهان‌ آفرين‌
نبود مكان‌ و زمان‌ و جهان‌
كجا داده‌ جاي‌ مكان‌ را قرار
چه‌ را گستراند و كجا را گشود
در آن‌ كارگاه‌ اين‌ همه‌ كار كرد
كز آن‌ توده هستي‌ آمد پديد
نه‌ حرف‌ از عدم‌ بود، ني‌ از وجود
اساس‌ و بناي‌ وجودي‌ كند
‌تجلي‌ نمي‌كرده‌ از او صفات‌
خدا بوده‌ و هست‌ دايم‌ به‌ كار
نبوده‌ است‌ هركز ز ذاتش‌ جدا
كند آفرينندگي‌ لم‌ يزل‌
‌هميشه‌ پديد آور زندگيست‌ 
بود مركز ذره‌ آخشيج
نه‌ بس‌ مركز آخشيجان‌ دو تاست‌
به‌ سياره‌هايي‌ شبيه‌ زمين
به‌ هستي‌ بسي‌ كهكشان‌ برقرار
به‌ گردش‌ همه‌ گرد يك‌ هسته‌اند
همان‌ هسته‌ كان‌ مركز هستي‌ است
چو در آفرينش‌ يكي‌ فردنيست
در اجزاي‌ هستي‌ چو وابستگيست
تقارن‌، تغير، زمان‌ و مكان
به‌ گوش‌ خردمند گويد چنين‌
ندانم‌ چگون‌ آورم‌ در گمان‌
مكان‌ را چگون‌ كرده‌ است‌ آشكار
در اول‌ زمان‌ و مكان‌ چون‌ نبود
كه‌ در آن‌ مكان‌ را پديدار كرد
چگون‌ ماده‌ و مايه‌ را آفريد
كه‌ روزي‌ خدا بود و چيزي‌ نبود
خدا بود بي‌ آنكه‌ جودي‌ كند
هم‌ او بوده‌ بي‌ بودن‌ كائنات
يقين‌ مي‌كند بنده هوشيار
صفاتي‌ كه‌ امروز دارد خدا
خدا آفريننده‌ بود از ازل‌
هماره‌ سر آفرينندگيست

                   - س‌. 55، آ. 29

چو او نيست‌ محتاج‌ آرام‌ و خواب
 به‌ ذات‌ و صفاتش‌ چو تغيير نيست‌
چنان‌ نظم‌ در آفرينش‌ كند
چو هستيست‌ چرخنده‌ بر يك‌ مدار
سر انجام‌ عين‌ سر آغاز اوست‌
خدا مي‌كند خلق‌ و مي‌پرورد
كند پرورش‌ در مسير كمال‌
 ‌ندارد زماني‌ ز كار اجتناب‌
سر آغاز و فرجام‌ هستي‌ يكيست‌
كه‌ بر محور خويش‌ گردش‌ كند
نباشد سر آغاز آن‌ آشكار
كه‌ گردون‌ و گردندگي‌ راز اوست‌
‌به‌ بنياد هستي‌ نيايد شكست‌
هم‌ او مي‌كند هست‌ و مي‌گسترد
دهد گسترش‌ فوق‌ وهم‌ و خيال‌

   - س‌. 51، آ. 47

 نداند كسي‌ حدّ هستي‌ كجاست‌
ولي‌ مي‌تواني‌ چه‌ و چند و چون
كه‌ اين‌ آفرينش‌ كه‌ دارد وجود
همان‌ كس‌ كه‌ طومار پيچيده‌ است
نموده‌ پديدار از زير پوش
چو پايان‌ پذيرفت‌ نو ديدنش
خدا وعده‌ فرموده‌ اين‌ كار را
 چه‌ محدود در اقتدار خداست‌
‌ز گفتار قرآن‌ بر آري‌ برون‌
در آغاز مانند طومار بود
‌كنون‌ بر گشودن‌ روا ديده‌ است‌
‌پي‌ باز خواني‌ خطوط‌ و نقوش‌
‌رسد باز هنگام‌ پيچيدنش‌
عيان‌ و نهان‌ هاي‌ طومار را

     - س‌. 21، آ. 104

 ز قرآن‌ بخوان‌ «يوم‌ نطوي‌ السما  كطي‌ السجل‌»از كلام‌ خدا

 - روزي‌ مي‌رسد كه‌ آسمانها را مانند طوماري‌ كه‌ براي‌ مكاتبات‌ مهم‌ مي‌نويسند، روي‌ هم‌ مي‌پيچيم‌. - س‌. 21، آ. 104

 يقين‌ آنچه‌ پيچيده‌ آغاز بود
چو طي‌ گردد اين‌ روزگار دراز
كند باز را بسته‌ و بسته‌ باز
نظام‌ طبيعت‌ كه‌ تكراري‌ است
همه‌ چيز دارد حيات‌ و ممات
ز من‌ گوش‌ گير اين‌ كلام‌ شگفت‌
چو هستي‌ ببخشد، نبخشد زوال
حق‌ اين‌ است‌ و محتاج‌ سوگند نيست
عدم‌ هست‌ چيزي‌ كه‌ معلوم‌ نيست‌
اگر عمر هستي‌ به‌ پايان‌ رسيد
رود از شهادت‌ به‌ دنياي‌ غيب‌
خدا باوري‌ هست‌ و دين‌ باوريست
ز غيبت‌ رسد غايبي‌ در شهود
چو انسان‌ كه‌ فرزند مي‌پرورد
به‌ تكرار، هنگام‌ خفتن‌ خدا
 از آن‌ پيشترها ز هم‌ باز بود
شود چون‌ سرآغاز، پيچيده‌ باز
ب ه‌ تكرارها، خالق‌ كار ساز
‌شب‌ و روز و خواب‌ است‌ و بيداري‌ است‌
‌چه‌ يك‌ ذره‌، چه‌ جمله كائنات‌
خدا چون‌ دهد پس‌ نخواهد گرفت‌
‌ولي‌ گونه‌ گون‌ مي‌كند وضع‌ و حال‌
‌عدم‌ بهر خلق‌ خداوند نيست‌
بر اين‌ واژه‌ معناي‌ مفهوم‌ نيست‌
پديد آري‌ آن‌ شود ناپديد
نهاني‌ دگر سر برآرد ز جيب‌
‌كه‌ غيبت‌ خودش‌ عالم‌ ديگريست‌
تو گويي‌ ز مردن‌ نشاني‌ نبود
از آن‌ پيش‌ كز اين‌ جهان‌ بگذرد
روان‌ را ز پيكر نمايد جدا

          - س‌. 39، آ. 42

 چو هنگام‌ خفتن‌ به‌ پايان‌ رسد
وليكن‌ به‌ پايان‌ اين‌ زندگي
 بگيرد روان‌ را، روان‌روان آفرین
نه‌ جان‌ آفرين‌ گم‌ كند جان‌ خلق
گرانبار ابري‌ ز درياي‌ مهر
فرو ريزد از هر سوي‌ آسمان
كه‌ هر جسم‌ پوسيده ريز ريز
وز اين‌ تنگنا ورطه خاكلاخ
كه‌ در گسترش‌ هست‌ بي‌ انتها
در آن‌ هر چه‌ انسان‌ پسنديد، هست
وز آن‌ خوب‌تر باغ‌ رضوان‌ بود
نه‌ تنهاست‌ انسان‌ به‌ راه‌ كمال‌
 روان‌ را به‌ اندام‌ باز آورد
‌دهد جسم‌ و جان‌ را پراكندگي‌
كند جسمها را نهان‌ در زمين‌
‌نه‌ در خاك‌ گم‌ گردد ابدان‌ خلق‌
برآيد بپوشد ز رحمت‌ سپهر
بر اين‌ خاك‌ لب‌ تشنه‌، رگبار جان‌
شود زنده‌، بر پا شود رستخيز
‌شود منتقل‌ در جهاني‌ فراخ‌
ندارد شباهت‌ به‌ دنياي‌ ما
‌ر وان‌ شادي‌ و عمر جاويد هست‌
خدا گر كه‌ راضي‌ ز انسان‌ بود
كه‌ هستيست‌ جولانگه‌ اين‌ مجال‌

          

تمام حقوق این سایت متعلق به آقای ناظم الرعایا می باشد.
طراحی و اجرا توسط شرکت فرابرد شبکه