SHAMAMEH.ORG

پايانه‌اي‌ به‌ اميد سر آغازي‌ ديگر
 مرا يـــــار شــد لطــف‌ پروردگـــار
رموز فرو رفت‌ در آب‌ گفت‌
درون‌ يكي‌ ژرفنا، ره‌ نمود
به‌ هر يك‌ صدف‌، چنگ‌ انداختم‌
يكي‌ صرّه‌ همراه‌ خود داشتم‌
ولي‌ ريختم‌ هر چه‌ در
همي‌ هر چه‌ افزودم‌ آمايشش‌
نه‌ از غوص‌، مي‌يافتم‌ خستگي‌‌
چه‌، نبود نيازي‌ كز آن‌ بحر كس‌
تو گويي‌ كه‌ آبش‌ هوا هست‌
چو گنجي‌ گرانمايه‌ در بحر هست‌
نمودم‌ كنون‌ باز خنّور را
كنم‌ رشته‌ آسا به‌ يك‌ جويبار
مگر بهر لب‌ تشنه‌ كاري‌ كنم‌
به‌ رسم‌ كهن‌، باز گيرم‌ به‌ كار
بود تا چو پيشين‌ شكوفا شود
مرا رهگشا باشد و رهنماي‌‌
مدد چون‌ از اين‌ هر دوان‌ داشتم‌
كنون‌ مي‌كنم‌ با بسي‌ افتخار
وگر همچو بگذشته‌ ياري‌ كنند
فزايم‌ به‌ اين‌ رشته‌هاي‌ گهر
 به‌ غواصي‌ گوهري‌ آبدار
خصوصيت‌ درّ كمياب‌ گفت‌
كه‌ در هر صدف‌ گوهري‌ ناب‌ بود
گران‌ گوهراني‌ در آن‌ يافتم‌
كه‌ از گوهر نابش‌ انباشتم‌
صرّه‌ درّشگفتا ز گوهر نگرديد پر
بس‌ آمد نديدم‌ به‌ گنجايشش‌
نه‌ از عمق‌، ميلي‌ به‌ وارستگي
برون‌ آيد و تازه‌ سازد نفس‌
هم‌كه‌ شادي‌ فزايد دم‌ و باز دم‌
‌همه‌ كس‌ از آن‌ گوهر آرد بدست
كه‌ نظمي‌ دهم‌ درّ منثور را
روان‌ هر طرف‌ گوهر آبدار
به‌ تفتيده‌ دشت‌ آبياري‌ كنم‌
ادب‌ را چو نهري‌ به‌ فرهنگزار
جهان‌ سر خوش‌ از عطر گلها شود
فرودينه‌ مردم‌، فرازا خداي
پي‌ صيد گوهر توان‌ داشتم‌
به‌ اين‌ هر دوان‌، رشته‌ گوهر نثار
كمين‌ پروري‌، بنده‌ داري‌ كنند
به‌ تقديم‌ اين‌ هر دو، باري‌ دگر
تمام حقوق این سایت متعلق به آقای ناظم الرعایا می باشد.
طراحی و اجرا توسط شرکت فرابرد شبکه