با توجه به مواردي که فوقاً بيان شد علّت اينکه موضوع شورا را در ارتباط با مردم سالاري ديني به عنوان يک نظريه مطرح نموده‌اند اين است که در طول قرون گذشته چون عمل به اصل شورايي شدن امور متروک مانده است اين موضوع متأسفانه براي مردم زمان ما ناشناخته مانده و اکنون يک نظريه جديد پنداشته مي‌شود در صورتي که از نظر قرآن کريم شورا يک اصل و حکم لا يِتغيّر ضروري براي يک نظام ديني آسماني است که مانند بسياري از دستور العمل‌هاي ديگر قرآن کريم مربوط به سياست گزاريهاي مدني و علوم و فنون متّرقي مي‌باشند که متروک و تحقيق نشده باقي مانده و لذا به عنوان رهنمودهاي کاربردي شناخته و اعمال نگرديده‌اند. پس اگر ما شورايي شدن امور و جايگاه آن را در هر نظام ديني بپذيريم ناگزير به کلمات انتخابي پروردگار و نحوه به کار بردن آنها در قرآن کريم توجه بيشتري خواهيم کرد: «وَ أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ». و عظمت امر بهتر شناخته مي‌شود:
1- يک واحد اجتماعي مانند خانواده امري و اموري دارد: «وَ أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ».
2- يک واحد سياسي, مدني مانند يک روستا امر و اموري دارد,پس امور آن بر اساس شورايي تنظيم مي‌شود و طبق اصل رعايت اهليت نظارت بر امور آن به اهل آن امور واگذار مي‌شود و کدخدا يا دهدار با رأي و نظر مردم ان انتخاب مي‌شود.
3- در يک مدرسه, يک دانشگاه, يک کارخانه, يک بخش, يک فرمانداري, يک استان, يک کشور و... نظام شورايي, ديني برقرار مي‌گردد و امور آنها هر يک به متخصص صالح و داراي اهليت سپرده مي‌شود.
4- امر تفسير قرآن کريم مطرح مي‌شود, کار به شورايي فيما بين اهليت‌ها احاله مي‌شود.
5- رسيدگي به احاديث و اخبار و... مطرح مي‌گردد – به شرح ايضا.
در اينجا لازم است براي روشن شدن جايگاه شورا در مردم سالاري ديني به بعضي جملات از بعضي آيات توجه نمائيم.
1- «خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعا»1 هر چه را در زمين است کلاً براي «شما» آفريد.
2- «أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ»2 از آسمان براي شما آب نازل کرد.
3- «سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ»3 آنچه را در آسمانها و زمين است رام (قابل بهره برداري «شما» کرد)
4- «سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ»4 دريا را (براي بهره برداري) رام «شما» گردانيد
5- «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ»5 از دين آنچه نوع را به آن سفارش کرد و آنچه را به سوي تو وحي کرديم براي «شما» تشريع فرمود.
6- «الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ»6 بهشت براي اهل تقوي به پيش آورده مي‌شود.
7- «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً» امروز دينتان را برايتان به کمال رسانيديم و نعمتهاي خود را برايتان تمام کرديم و راضي هستيم به اينکه اسلام را براي «شما» يک نظام ديني قرار داديم آيه 3 از سوره مائده و صدها آيه ديگر که همه مدلل مي‌دارند که آنچه در آسمانها و زمين اعم از مادّيات و معنويّات خلق شده است براي مردم است. حتِي دين, يعني دين هم براي مردم است و نه مردم براي دين.
پس از نظر قرآن کريم در جهاني که ما جزو آن هستيم اصالت در حق مردم ثابت است و سالار و محقّ و بهره ور مردم سالاري از نظر دين يک امر مسلّم است و چون شورايي شدن امور بنابر تعاريفي که عرضه کرديم نيز يکي از فروع دين است اصولا شورايي شدن از اين لحاظ تشريع شده است تا مردم عملاً سالار بودن خود را اعمال نمايند و عموميت دهند.
چه تکليفي مي‌تواند از اين صريح‌تر و عام‌تر باشد: «وَ أَمْرُهُمْ» که هيچ کس از شمول آن خارج نمي‌شود و همه کس در سرنوشت خود مؤثر مي‌شود.